Orçun Ersungur – legal counsel bij Invest-NL – begon zijn carrière op de Zuidas als advocaat-medewerker bij Houthoff. Hij wil op een structurele manier bezig zijn met de grootste uitdagingen van zijn generatie. ‘Mijn ambitie is deels een reactie op de framing en profilering die ik door mijn Turkse- en moslimachtergrond heb ervaren vanuit de buitenwereld.’
‘Als tiener was ik ooit op een jongerendag van DWARS, de jongerentak van GroenLinks. Toenmalig fractievoorzitter Femke Halsema was daar ook. Op mijn vraag of ze tips voor me had, antwoordde ze: “Probeer een vak te leren, en word daar heel goed in.” Dat is me altijd bijgebleven. Het besef: je hebt beroepspolitici, maar Nederland is ook gebaat bij vakmensen die op hun eigen manier kunnen bijdragen.
Ik heb een Turkse achtergrond, ben in Arnhem geboren en op mijn achttiende verhuisd naar Amsterdam. Daar deed ik het Honours Programma Rechtsgeleerdheid en de Zuidas Master. Ik liep stage bij Allen & Overy, De Brauw en op de economische afdeling van het Nederlandse Consulaat in Istanbul. In mijn studententijd organiseerde ik veel gesprekken rondom het thema diversiteit en minderheden binnen moslimgemeenschappen.
Mijn mentor en goede vriendin Dajana Žubrinić heeft een Kroatische achtergrond. Ze was toen ik haar leerde kennen studentenvertegenwoordiger van het Honours Programma Rechtsgeleerdheid van de VU. Dajana heeft me sterk gevormd. Ze begreep mij destijds heel goed vanuit haar eigen bi-culturele achtergrond, en liet me zien dat ik geen concessies hoef te doen aan wie ik ben. In elke fase van mijn carrière heb ik met haar een goed gesprek gehad; daar ben ik heel dankbaar voor. Nu probeer ik hetzelfde te doen voor anderen.
Mijn stage in Istanbul was heel interessant. Ik wilde buiten mijn comfortzone toetsen of ik wel écht op de Zuidas wilde werken. Bij de grote kantoren krijg je een hele goede, gestructureerde opleiding en begeleiding. Daarom heb ik toch het pad van de advocatuur bewandeld. En de internationale component was ook aanwezig bij Houthoff, mijn eerste werkgever vanaf eind 2016.
Toen ik begon met studeren in 2010 was de Zuidas veelal wit. De onder- en middenlaag was qua genderdiversiteit wel wat gemêleerder. Inmiddels gaat het qua instroom een stuk beter, maar qua doorstroom naar de absolute top nog niet; daar zie je het bekende zevenvinkjesverhaal. Veel kantoren doen echt hun best en hebben onder meer bi- culturele recruiters en awareness-programma’s. Talent is er volop onder studenten met diverse culturele achtergronden, maar ze moeten wel de kans krijgen om die top te bereiken.
Het thema diversiteit werd bij Houthoff op een prettige manier erkend tijdens de sollicitatieprocedure. In mijn sollicitatiebrief had ik aangegeven dat ik een kantoor zocht waar ik mijn authenticiteit kon bewaren. Een van mijn gesprekspartners was Kyoko Tollenaar, inmiddels partner. Zij brak het ijs op een mooie manier door te zeggen: “Waarschijnlijk zie je ook aan mij dat ik een diverse achtergrond heb.” Zij heeft een Japanse moeder en een Hollandse vader. Ik voelde dat bij Houthoff mezelf kon zijn en veel kon leren.
Mijn ambitie als professional is deels een reactie geweest op de framing en profilering die ik door mijn Turkse- en moslimachtergrond heb ervaren vanuit de buitenwereld. Ik besefte in het 9/11-, Theo van Gogh- en Pim Fortuyn-tijdperk dat ik anders was, en mogelijk meer mijn best moest doen om een gelijke kans te krijgen. Eenmaal op de Zuidas ben ik gaan inzien dat die bewijsdrang voor een groot deel mijn eigen jeugdonzekerheid was.
Samen met partner-notaris Paul de Vries van Houthoff heb ik onderzoek gedaan naar de corporate governance code. Daar zit een hele beperkende opvatting in op het gebied van genderdiversiteit. Voorheen draaide genderdiversiteit altijd om geslacht. Dat puur biologische kenmerk sluit niet echt aan bij maatschappelijke opvattingen van nu. In het voorstel van de monitoringscommissie is het woord genderdiversiteit daarom veranderd in genderidentiteit.
Bij Houthoff heb ik een hele gave tijd gehad. Ik vond het M&A-werk leuk, maar merkte dat ik op een structurelere manier bezig wilde zijn met de grootste uitdagingen van mijn generatie. Dat doe ik nu dagelijks als legal counsel bij Invest-NL, waar ik de klimaattransitie faciliteer. Invest-NL is een publiek gefinancierde impactinvesteerder die ondernemingen en projecten financiert waar nodig. De focus ligt op investeringen die de transitie naar een carbonneutrale en circulaire economie versnellen.
De politiek vind ik een interessant platform, maar binnen Nederland kan ik in de private sector denk ik meer het verschil maken door me actief te mengen in maatschappelijke discussies. Zoals in de VS, waar CEO’s zich openlijk uitspreken tegen bepaalde voorgestelde wetgeving of actief doneren aan goede doelen. Ik zit in het bestuur van de Young Leaders Board van het Global Compact Network. Daar werk ik aan de toekomst van ondernemen; een eerlijke supply chain, duurzaamheid, diversiteit, inclusie en kansengelijkheid.
Een paar jaar geleden ben ik geïnterviewd door het FD, voor de serie Achtergrondgesprekken. Door de reacties daarop besefte ik dat ik inmiddels een rolmodel ben voor anderen met ambitie en diverse achtergronden. Dat vind ik heel mooi.’
