Johanan Vigoda was een zeer succesvolle en excentrieke entertainment advocaat.
Vigoda onderhandelde over de eerste label deal van de Beatles in de U.S. en was een van de eerste advocaten voor het legendarische Atlantic Records.

De geboren New Yorker slaagde erin het wurgcontract tussen Stevie Wonder en Motown open te breken en te vervangen voor een in die tijd unieke deal. Wonder (echte naam Stevland Morris) kreeg met de hulp van Vigoda de complete creatieve controle over al zijn albums, veel hogere royalties dan gebruikelijk en ook de rechten op de masters van alle opnamen.

In ruil voor zijn diensten als advocaat sloten Vigoda en Wonder ook een contract. Vigoda zou levenslang een recht op 6% van de royalties van Wonders muziek krijgen. Deze deal maakte Vigoda een zeer vermogend man. Stevie Wonder was 21 toen hij het contract met een vingerafdruk tekende en stond nog helemaal aan het begin van wat een fantastische carrière zou worden. Vigoda bleef 40 jaar lang zijn advocaat.

Vigoda was een excentriek figuur. Zo zwierf hij regelmatig over Venice Beach vermomd als dakloze. Volgens de legende onderhandelde hij in een Yoga handstand positie over het Stevie Wonder contract met Motown. Verder stond hij bekend om zijn bijzondere dieet gewoonten (o.a. noten en fruit), en bracht hij soms maanden achter elkaar door in het Continental Hyatt House op Sunset Boulevard waar hij in een koffieshop kantoor hield. In 2011 overleed hij.

Na enkele jaren kwam Stevie Wonder erachter dat de royalty betalingen gewoon doorgingen na de dood van Vigoda. Zij gingen nu naar Susan Stack – de weduwe van Vigoda. Hij liet dit stopzetten in 2013.

Hierop spande Susan Stack in 2015 een rechtszaak aan tegen Stevie Wonder. De eis: 7 miljoen dollar aan achtergestelde royalty uitkeringen. Volgens Stack had Vigoda in zijn contract met Stevie Wonder op laten nemen dat het levenslange recht op de royalties over zou gaan op de erfgenamen – lees Susan Stack.

Mr. Wonder liet het er niet bij zitten en spande een tegen zaak aan tegen Susan Stack – hij zou de clausule nooit goedgekeurd hebben en er ook op vertrouwen dat Vogoda nooit zo’n clausule op zou nemen in zijn contract.

Dit werd natuurlijk betwist door Susan Stack. Volgens haar tegenargument was er een getuige aanwezig die het contract had voorgelezen, waardoor Stevie Wonder wel op de hoogte zou moeten zijn geweest. De betrouwbaarheid van de getuigenis verklaring stond echter ter discussie aangezien het om zijn ex-vrouw ging en er inmiddels tientallen jaren verstreken waren sinds het contract ondertekend werd.

Licentie

Volgens de rechter was het onmogelijk voor Stevie Wonder om het contract van te voren te lezen aangezien hij blind is. De belangen van Vigoda waren dusdanig groot dat niet met zekerheid vast is te stellen of Mr. Wonder niet werd misleid door Vigoda.

Een ander argument was dat Vigoda tijdens het opstellen van het contract geen advocaten licentie had voor de staat van California – daarmee was hij niet bevoegd om een dergelijk contract op te stellen. Vigoda had deze licentie overigens wel in de staat New York.

Verder was Stevie Wonder in de veronderstelling dat er wel een tijdsbepaling op het contract met Vigoda stond. Al met al oordeelde de rechter dat het niet met 100% zekerheid te zeggen was of Stevie Wonder had begrepen wat hij ondertekende (met een vingerafdruk) en of hij wel of niet misleid was.

Zodoende zijn de royalty rechten van Vigoda in rook opgegaan voor Susan Stack. Een andere erfenis van Vigoda blijft gelukkig staan als een huis: de artistieke vrijheid van Stevie Wonder.