De ACM heeft gesprekken gevoerd met energieleveranciers en hen gevraagd extra financiële informatie aan te leveren om te controleren of bedrijven ook na de afgelopen winter kunnen voldoen aan de eisen voor leveringszekerheid. Uit een analyse van de aangeleverde informatie blijkt dat energieleveranciers op dit moment geen acuut risico lopen op faillissement.
Energieleveranciers zien voor zichzelf ook geen acuut risico. Wel wijzen de bedrijven op het risico van een ‘domino-effect’ als een andere (grote) onderneming in problemen zou komen of als er als gevolg van de oorlog in Oekraïne geen Russisch gas meer aangevoerd zou worden.
Omdat de energiemarkt naar verwachting instabiel zal blijven zijn financiële problemen van leveranciers nooit uit te sluiten. ‘Daarom blijft de ACM controles uitvoeren om te kijken of leveranciers die een vergunning hebben om gas en/of elektriciteit te leveren aan consumenten blijven voldoen aan de eisen voor leveringszekerheid. De ACM kan faillissementen in de energiesector hiermee niet voorkomen maar probeert op tijd risico’s en problemen in kaart te brengen en energieleveranciers daar op aan te spreken als er aanleiding voor is’, schrijft de toezichthouder.
Ook wil de ACM voor het nieuwe stookseizoen op 1 oktober 2022 extra eisen stellen aan leveranciers om hen ‘weerbaarder te maken tegen plotselinge inkoopprijsstijgingen op de energiemarkt’. Het ministerie van Economische Zaken en Klimaat (EZK) heeft maatregelen aangekondigd om de beschikbaarheid van voldoende gas de komende winter zeker te stellen, onder andere door gasopslagen zoveel mogelijk te laten vullen.
Langere termijn
De ACM ziet verder dat het voor leveranciers duurder en daardoor lastiger is hun inkoopprijzen voor langere tijd vast te leggen omdat de prijzen op de energiemarkt erg fluctueren. Het voor langere tijd vastleggen van inkoopprijzen kan ook risicovol zijn als energieprijzen sterk zouden dalen. Bij een dalende prijs zijn klanten sneller geneigd om over te stappen omdat zij bij een andere leverancier een lager tarief kunnen betalen. De energie die de leverancier dan teveel heeft ingekocht moet hij voor een lagere prijs verkopen.
Leveranciers kiezen er daarom steeds vaker voor om inkoopprijzen voor kortere periodes vast te leggen en alleen nog nieuwe energiecontracten aan te bieden waarbij het tarief tussentijds kan worden aangepast. Sommige leveranciers nemen zelfs nauwelijks nog nieuwe klanten aan. Zij kiezen er bijvoorbeeld voor om niet meer op vergelijkingssites zichtbaar te zijn.
Leveringsplicht
Het moet voor consumenten wel altijd mogelijk zijn een energiecontract af te sluiten. Energieleveranciers moeten consumenten daarom altijd in elk geval het zogenoemde ‘modelcontract’ aanbieden. Het modelcontract heeft bij alle leveranciers dezelfde voorwaarden zodat deze onderling vergelijkbaar zijn. Het is een contract voor onbepaalde tijd met variabele tarieven. Het modelcontract hoeft niet het voordeligste contract te zijn dat leveranciers aanbieden.