‘So, how did you end up here?’… ‘I was busted for possession by Johnny Cash…’ ‘Yeah right’, zei de celgenoot. En toch had het makkelijk zo kunnen gaan. In 1979 werd meneer Cash namelijk ingezworen als sheriff van Davidson County, Tennessee.
Best vreemd voor ‘The Man in Black’ met zijn outlaw imago. Hij had zelf hier en daar al wel eens een koud nachtje in de cel doorgebracht voor de wat kleinere vergrijpen. Meestal ging het om drugs, maar hij werd ook een keer gearresteerd omdat hij bloemen uit een tuin had gejat – waarschijnlijk op een liefdesmissie. Met zijn benoeming tot sheriff werd Sheriff Cash bevoegd tot het uitoefenen van de wet, inclusief het gezag om mensen te arresteren. Niet dat hij ooit van plan was dit ook te gaan doen.
Terwijl Cash in de Amerikaanse luchtmacht diende zag hij de film ‘Inside the Walls of Folsom Prison’ van Crane Wilbur (1953). De film was een inspiratie voor het nummer ‘Folsom Prison Blues’ (Sun Records, 1955). Hierin reflecteert Johnny Cash op het leven in de gevangenis. ‘I shot a man in Reno – Just to watch him die.’ Het nummer werd populair onder gedetineerden die hem vroegen op te treden in de gevangenis. Zodoende gaf hij in 1957 zijn eerste concert in de staatsgevangenis van Huntsville.
Hierdoor kreeg hij het idee ook een concert op te nemen in de gevangenis. Het idee lag lange tijd in de ijskast, of misschien kon hij het zich niet herinneren door zijn overmatige drugsgebruik. In 1967, toen zijn carrière in het slop zat, besloot Cash zijn idee uit te gaan voeren. Op 13 Januari 1968 gaf hij, gesteund door zijn vrouw June Carter, Carl Perkins en zijn band the Tennessee Three, twee concerten in Folsom State Prison.
Ondanks de weinige steun vanuit Colombia Records werd ‘Johnny Cash at Folsom Prison’ een enorme hit. Het bereikte een eerste plaats op de country music Billboards en later een top 15 positie in de pop charts. In 1969 versloeg Cash zelfs de Beatles met 6,5 miljoen verkochte albums.
Hervormingen
Het album was de eerste van een reeks. Later gevolgd door ‘At San Quentin’ (1969), På Österåker, opgenomen in een gevangenis in Zweden (1973) en ‘A Concert behind Prison Walls’ opgenomen in de Staatsgevangenis van Tennessee (1976).
Het succes van Cash was ook de aanleiding voor B.B. King om een concert in de penitentiaire inrichting San Quentin te geven (1990, MCA Records). Overigens ook een groot succes met de hits als: ‘The Thrill is Gone’, ‘Sweet Sixteen’ en ‘Nobody loves me like my mother’.
Cash maakte zich hard voor hervormingen in het Amerikaanse penitaire systeem. Hij heeft hierover met meerdere politieke leiders gesproken waaronder de presidenten Nixon en Reagen. In zijn eigen woorden: ‘I think, that prisons do no good if you don’t do good for people who are in prison.’
