Managing director Baris Kavakli (foto, technologiebedrijf en business consultancy firma Portera) en advocaat partner Bram van Melle (corporate immigration Everaert Advocaten) zijn al zeven jaar in de weer met verblijfs- en werkvergunningen voor werknemers en zelfstandigen. ‘Dat hij die andere procedure voorstelde en jong was – de jongste van de advocaten die ik had gesproken en nog geen partner – deed mij wel een beetje twijfelen.’
Van Melle: ‘Cliënten van buiten de EU die hier een onderneming willen beginnen, geef je een lijstje met zo’n tien bullet points. Dat is een lijstje van wat je nodig hebt om de autoriteiten ervan te overtuigen dat het een sterke onderneming kan worden. Soms kijken ze je dan wat glazig aan, sturen de helft van de gevraagde documenten en dan moet je er weer achteraan. Bij Baris ging dat heel anders. Meteen de volgende dag kreeg ik al de documenten over marktanalyse, potentiële klanten, risico’s en dergelijke. En daarbij vroeg hij: ik heb dit en dat ook nog, heb je dat ook nodig? Hij ging nog bijna sneller dan ik.’
Kavakli: ‘Ik had haast. In 2012 was ik begonnen met diensten aanbieden in Nederland. Voor een grote klant – een multinational blue-chip bedrijf, hier gevestigd – kon ik in 2014 de dienstverlening niet onderbreken. En op afstand kon het niet meer worden beheerd. Daarom mocht de immigratieprocedure niet te lang duren. Ik moest een verblijfsvergunning hebben en zocht naar kantoren die daarbij konden helpen. Verschillende advocaten die ik consulteerde zeiden dat ik de procedure voor kennismigranten moest gebruiken, voor de highly skilled migrants. Bram was de enige die zei dat ik de vestigingsvergunning voor zelfstandige ondernemer moest aanvragen.’
Van Melle: ‘Veel mensen die in Nederland ondernemer willen worden zeggen vaak: als ik een bv opricht, dan komt het wel goed? Stuur maar een overzichtje van wat je moet hebben. Die mensen waarschuwen we dat het wel moeilijk kan worden. Je moet door veel hoepels springen: je moet een goed plan hebben, liefst ook een ondernemersachtergrond, en misschien zelfs klanten. Baris had dat toen allemaal al. Na één gesprek met hem, dacht ik al dat het kon lukken.’
Kavakli: ‘Dat hij die andere procedure voorstelde en jong was – de jongste van de advocaten die ik had gesproken en nog geen partner – deed mij wel een beetje twijfelen. Maar zijn rust, het initiatief dat hij liet zien in mijn zaak en zijn deskundigheid, maakten mijn keuze makkelijker. Bovendien verkeerde ikzelf in een vergelijkbare positie. Sindsdien vielen alleen de facturen wat tegen, ha ha!’
Continuïteit
Van Melle: ‘Bij vergunningsaanvragen voor Turkse ondernemers wordt vanwege het Associatieverdrag EU-Turkije niet het normale puntensysteem gebruikt om de aanvragen te beoordelen. Wel wordt er getoetst hoe het zit met de continuïteit van de onderneming en eventuele verdringing op de markt. De meeste Turkse ondernemers zitten in de bouwsector, bij hun aanvragen wordt vaak geoordeeld dat er sprake is van verdringing van EU-ondernemers. Portera, van Baris, is een heel ander bedrijf. Ik kijk ook niet zozeer naar wat andere advocaten doen, ik kijk naar de criteria zelf: kunnen we het bewijzen? Alleen als een zaak substantie heeft, kan ik het voorleggen aan de autoriteiten. Maar toen dat gelukt was en na zijn vestiging de eerste nieuwe werknemers kwamen, voor wie we een kennismigrantenvergunning aanvroegen, haalde de Immigratie- en Naturalisatiedienst, ons flink door de mangel. De IND vroeg toen veel extra stukken. Daardoor was de snelheid uit het proces.’
Kavakli: ‘Voor een andere medewerker gebruikten we een uitzonderingsmogelijkheid, omdat we toen nog geen sponsorship hadden, die voor zo’n vergunning normaal nodig is. Bram had al wel gezegd dat het langer zou duren, dus het kwam niet helemaal onverwacht.’
Vertraging
Van Melle: ‘Als de IND pas aan het eind van de termijn naar het dossier kijkt, en dan pas aanvullende documenten vraagt, loop je helaas wel vertraging op.’
Kavakli: ‘Toen hebben we intussen het sponsorship aangevraagd, en een tweede verblijfsvergunning, en die werd toen nog eerder toegewezen dan de eerste. Sindsdien groeide Portera hard. Twee jaar achter elkaar behoorden we tot de snelste groeiende bedrijven in Nederland, berekend door het FD. En inmiddels hebben we 35 mensen in dienst voor de Nederlandse en Britse markt. Dat zijn Nederlanders, Britten, Turken en mensen uit Zuid-Afrika en India en China. Samen met onze partners gaat het om 550 mensen. We zijn trouwens wel voorzichtig met het naar Nederland halen van kennismigranten. Want het is niet makkelijk om je aan te passen aan een andere cultuur en tegelijk te wennen aan een nieuwe baan. Daarom werken we eerst een tijdje met hen terwijl ze in hun eigen land blijven, en vragen daarna pas de verblijfsvergunning aan.’
Van Melle: ‘Inmiddels onderhouden wij ook privé-contact. Dat doe ik niet vaak met cliënten, maar met Baris was er vanaf het eerste moment een goede klik. Sinds die tijd zijn we met elkaar meegegroeid. Zijn bedrijf is groot geworden, ik werd partner binnen het kantoor, we kregen beiden kinderen. Leuk is ook dat Baris Nederlander is geworden.’
Zeilvereniging
Kavakli: ‘Na een paar jaar besloot ik om ook mijn verdere leven in Nederland door te brengen. Veel kennismigranten blijven Engels praten, ik wilde Nederlands leren. Mijn kinderen zijn in Nederland geboren, en ook om een goede ouder te zijn ben ik Nederlander geworden. Over de naturalisatie heb ik Bram nog eens gevraagd of ik ook door zou geven dat ik lid was van een zeilvereniging, dan ben je toch goed aangepast? Maar hij zei dat dat er niets mee te maken had, haha. Toen de naturalisatie erdoor was, heb ik als eerste Bram bedankt. Daarna mijn leraar Nederlands en toen de vrienden die altijd Nederlands, geen Engels, met mij hadden gesproken.’
