Twee van de drie overgebleven verdachten – waaronder een accountant – krijgen taakstraffen voor een enorme fraude met ruim € 33 mln van donateurs aan goede doelenstichtingen voor het welzijn van dieren. De rechtbank Oost-Brabant sprak de derde verdachte vrij. Het Openbaar Ministerie (OM) had celstraffen geëist.
De rechtbank ziet de vorig jaar overleden hoofdverdachte Harry F. als verantwoordelijke voor de grootschalige oplichtingspraktijken. Hij leidde de organisatie en stak volgens de rechtbank miljoenen euro’s in eigen zak. Vanwege zijn overlijden verklaart de rechtbank zijn strafzaak niet ontvankelijk.
F. had twee bedrijven die in opdracht van de door hem opgerichte goede doelenstichtingen donateurs wierven. Tussen januari 2009 en maart 2016 haalden ze in totaal ruim € 33,6 mln aan donaties op. Het geld zou worden ingezet om het welzijn van dieren te verbeteren, maar in werkelijkheid belandde maar een klein deel van het geld, € 2,3 mln, bij externe goede doelen voor dierenwelzijn.
Volgens de rechtbank ging een aanzienlijk deel van het geld naar de hoofdverdachte en zijn naasten. Hij kocht diverse panden, verbouwde zijn woning en verstrekte leningen aan medewerkers van zijn bedrijven. Op papier waren zijn ex-echtgenote en kinderen in dienst van zijn bedrijven. Ze ontvingen salaris zonder daarvoor te werken.
F. was volgens de rechtbank duidelijk de leider van de organisatie. Hij was eigenaar van de bedrijven, bedacht de structuur en had bij alle stichtingen de zeggenschap. De opbrengst van de oplichting kwam bovendien grotendeels bij hem en zijn naasten terecht.
Geen beslissingsbevoegdheid
Volgens het Openbaar Ministerie (OM) was een aantal anderen nauw betrokken bij de oplichting. Het OM zag deze verdachten als vertrouwelingen van de hoofdverdachte en eiste celstraffen tot twee jaar, waarvan een aantal maanden voorwaardelijk. Maar volgens de rechtbank hadden deze verdachten een veel minder prominente rol. Een 49-jarige vrouw uit Enschede was dan wel op papier directeur van de twee bedrijven, de overleden verdachte was volgens de rechter degene die feitelijk de zeggenschap had. Zo was de vrouw niet bevoegd om zelfstandig beslissingen te nemen. Zij kon volgens de rechtbank dan ook geen einde maken aan de oplichtingspraktijken van de bedrijven.
Ze verrichtte wel administratieve werkzaamheden die de oplichtingspraktijken van de bedrijven ondersteunden. Op verzoek van F. stelde ze valse notulen op van bestuursvergaderingen. Ook stopte ze facturen in de administratie, waarvan ze wist dat ze vals waren. Daarmee faciliteerde ze de criminele organisatie. Volgens de rechter moet de vrouw zich hebben gerealiseerd dat het doel van de organisatie was om zoveel mogelijk geld binnen te halen, terwijl dit niet allemaal naar goede doelen ging. Daarom veroordeelt de rechtbank de vrouw tot het (medeplegen van) valsheid in geschrift en deelname aan een criminele organisatie.
Ook een 55-jarige man had volgens de rechtbank slechts een ondersteunende rol. Hij is veroordeeld voor valsheid in geschrift, omdat hij voor een van de stichtingen valse notulen ondertekende. De rechter meent dat de man niet wist wat er verder binnen de organisatie gebeurde.
Media-aandacht
De partner van de vrouw uit Enschede is volledig vrijgesproken. Hij was werknemer van de bedrijven die donateurs wierven en geld binnen haalden. Uit niets blijkt volgens de rechter dat hij wist wat er met het geld gebeurde.
Het OM heeft een zaak tegen een vijfde verdachte, de accountant van de bedrijven en stichtingen, buiten de rechtbank afgehandeld vanwege ‘prangende persoonlijke omstandigheden’. Hij heeft een taakstraf van 120 uur gekregen. Volgens de rechtbank was de accountant de spil in het financieel-administratief legitimeren van de oplichtingspraktijken en deelnemer aan de criminele organisatie.
De rechtbank vindt de rollen van de drie overgebleven verdachten minder prominent. Zij mogen dan ook volgens de rechter niet zwaarder gestraft worden dan de accountant. Bij het opleggen van de straffen houdt de rechter er verder rekening mee dat de redelijke termijn waarbinnen de strafzaak afgehandeld had moeten zijn, ruimschoots is overschreden. Ook stelt de rechtbank oog te hebben voor de media-aandacht voor deze zaak, die voor de verdachten een grote inbreuk op hun priveleven betekende. Zo vond de 49-jarige vrouw lange tijd geen baan.
De vrouw heeft zich er volgens de rechter voor ingezet om de liquidatie van de stichtingen zorgvuldig af te handelen er ervoor te zorgen dat het nog beschikbare geld zoveel mogelijk alsnog bij goede doelen terecht kwam. Al met al legde de rechtbank de vrouw een taakstraf op van 90 uur en de 55-jarige man een taakstraf van 40 uur.
