De Landelijke Vereniging van Vertrouwenspersonen en het Huis voor Klokkenluiders steunen het verplicht stellen van een vertrouwenspersoon binnen organisaties en ondernemingen, maar het initiatiefvoorstel van Groen Links Tweede kamerlid Maatoug ‘had nog wel een tandje scherper gemogen’.
Verplichtstelling van alleen de vertrouwenspersoon ongewenste omgangsvormen ‘sluit niet aan bij de ontwikkelingen van de functie van vertrouwenspersoon in de praktijk’. De twee organisaties pleiten daarom voor een gecombineerde vertrouwenspersoon voor drie taken: ongewenste omgangsvormen, integriteit en misstanden. Bovendien blijkt uit onderzoek van onder meer het Huis voor Klokkenluiders dat zo’n 90 procent van de vertrouwenspersonen op dit moment al taken combineert.
Zo’n combinatiefunctie heeft belangrijke praktische voordelen. ‘Voor medewerkers is het soms moeilijk om onderscheid te maken tussen ongewenste omgangsvormen, integriteitsschendingen of misstanden. En kwesties kunnen elementen van alle terreinen hebben, zeker wanneer een melder wordt benadeeld vanwége zijn melding.’
Dat maakt het volgens de organisaties verwarrend: bij welk loket moet de medewerker zijn? ‘Met als risico van het kastje naar de muur te worden gestuurd. Eén deskundig loket, herkenbaar en laagdrempelig, is effectiever en bovendien vriendelijk naar en sneller voor de melder.’
Deskundigheid
Daarnaast biedt een gecombineerde functie aan vertrouwenspersonen volgens de Landelijke Vereniging van Vertrouwenspersonen en het Huis voor Klokkenluiders meer mogelijkheden om de eigen deskundigheid te ontwikkelen en op peil te houden. ‘We vrezen dat verplichtstelling van alleen de een vertrouwenspersoon ongewenste omgangsvormen leidt tot fragmentatie en verschraling van de afzonderlijke vertrouwensfuncties. Daardoor draagt dit voorstel niet bij aan de professionalisering van de vertrouwenspersoon, maar belemmert het juist diens functioneren in de praktijk.’
Meerdere vertrouwenspersonen in een organisatie aanstellen ‘is niet alleen duur, omslachtig en contraproductief, maar brengt zeker ook voor kleinere organisaties extra administratieve lasten mee. En niet minder belangrijk: het is voor werkgevers in het algemeen lastiger te organiseren en te managen.’
