Manager Marco Guijt – zakelijke afdeling van verzekeraar Allianz Benelux – en advocaat Gerard Endedijk (foto) – partner Lennox Litigation – probeerden in een ontploffingszaak, waarin allerlei partijen aarzelden om verantwoordelijkheid te nemen, de betrokkenen in beweging te krijgen. ‘In Marco’s ogen zie ik toch ook wel een twinkeling als in een bepaalde zaak de juridische en financiële puzzel moet worden opgelost.’

Guijt: ‘Gerard ken ik al sinds ik ruim veertien jaar geleden bij Allianz begon. Ik kwam zelf uit de advocatuur. Na acht jaar wilde ik het bedrijfsleven meemaken, waarin je ook eens kunt beslissen in plaats van alleen adviseren, wat advocaten doen.’

Endedijk: ‘De voorganger van Marco kende ik uit een vorige werkkring. Die zei “Ik kom voor de vent, niet voor de tent”. En inderdaad ging Allianz een paar keer met me mee, toen ik naar een ander kantoor ging. De laatste tijd hebben we onze samenwerking geïntensiveerd, nu ik af en toe een dag ga werken op het kantoor van Allianz. Dan leer je hoe daar de processen en rapportagelijnen lopen. De advocatuur is dossiergestuurd, het bedrijfsleven stuurt meer op de eigen continuïteit. Men kijkt naar relaties, marktposities, reputaties. Maar in Marco’s ogen zie ik toch ook wel een twinkeling als in een bepaalde zaak de juridische en financiële puzzel moet worden opgelost.’

Guijt: ‘We hebben zaken waar de belangen van Allianz en verzekerde parallel lopen. Maar soms is er ook een conflicterend belang. Dan wil je wel de relatie goed houden, en heb je een advocaat nodig die dat snapt. De meeste zaken waarvoor we Gerard inschakelen spelen echter op het gebied van aansprakelijkheid, waarbij we onze verzekerde willen beschermen. Daarin wordt vaak lang gesteggeld. Als verzekerden niets fout hebben gedaan, willen ze niet voor de schade opkomen, ook niet als Allianz het zou betalen. Want ze hebben hun trots.’

Claim afhouden

Endedijk: ‘Mensen voelen zich dan in hun integriteit aangetast. Dan wil je een claim afhouden of verkleinen. We hebben ook branden gehad waarin de verzekerde zelf de hand had. We hadden daarbij weleens te maken met mensen die recht meenden te hebben op een deel van de schadevergoeding en die daarover niet altijd op de meest beschaafde wijze communiceerden. En we hadden een brand in een kunstcollectie, die in zekere zin goed afliep omdat bleek dat de brand gesticht was en het aantal kunstwerken niet correct was opgegeven.’

Guijt: ‘We hadden ook een hele grote waterschade, waarin het om bijna €50 mln ging. En in het begin van onze samenwerking kregen we al snel te maken met een grote fraudezaak. Dan is Gerard er erg goed in om de strategie met elkaar door te nemen en ook mijn directie daarin mee te nemen. In gevoelige kwesties moet een goede advocaat ook op dat niveau heel overtuigend zijn. Maar het meest bleef mij die grote ontploffingszaak bij.’

Endedijk: ‘Daarin ging het om veel schade maar ook om ook persoonlijke letsels en veel betrokken partijen. Iedereen bleef naar elkaar kijken. Niemand durfde verantwoordelijkheid te nemen, omdat dat zou kunnen leiden tot verantwoordelijkheid voor het geheel, wat heel veel geld zou kunnen kosten. Wij vonden het belangrijk vooral voor de mensen die geen schuld hadden aan de ontploffing de problemen op te lossen. Uiteindelijk hebben we een regeling bereikt waarin ieder zijn verantwoordelijkheid nam tegenover de mensen die het echt nodig hadden. Dat was een fatsoenlijke oplossing. En we spraken later ook een onderlinge afrekening af, tussen verzekeraars die hadden betaald.’

Elegant en acceptabel

Guijt: ‘In zo’n grote zaak heb je te maken met meerdere stakeholders. Gerard kan, heel elegant en acceptabel, de mensen overtuigen van de voorgenomen lijn, en reageren op reacties van de stakeholders. Sommige advocaten kunnen zaken goed afhouden door zand in de machine te strooien. Dan kom je uiteindelijk wel bij de rechter. Andere advocaten vormen een idee over een zaak en trekken dan aan een touw om de rest in beweging te krijgen en naar een oplossing te werken. Gerard is van de tweede soort, hij maakt een plan en gaat dat dan stapje voor stapje realiseren. Zoals in de ontploffingszaak, die zes jaar duurde.’

Endedijk: ‘We gaan lang niet altijd procederen.’

Guijt: ‘Het zijn echt uitzonderingen. Van de 40.000 zaken die jaarlijks langs mijn afdeling komen wordt er misschien in zo’n 50 zaken geprocedeerd. We proberen een zaak meestal eerder te regelen – maar: it takes two to tango.’

Verlieskansen

Endedijk: ‘Ook van de procedures die zijn gestart, schikken we het merendeel voordat de rechter het eindoordeel velt. Want er zijn altijd verlieskansen. Je kunt een zaak winnen bij de rechtbank en in hoger beroep toch verliezen. Het geheim van de smid is om dat te zien aankomen en een oplossing te bereiken voordat het zwaard valt.

Dus je blijft nadenken over hoe je op acceptabele condities een schikking kunt bewerkstelligen. Schikken is een brevet van eigen vermogen. We hadden ooit een zaak waarin we in kort geding hadden gewonnen, maar de wederpartij een bodemprocedure begon. Tijdens de mondelinge behandeling in Noord-Nederland kregen we geen poot aan de grond, we kregen alle hoeken van de kamer te zien. Op de terugweg heb ik toen nog op de Afsluitdijk geparkeerd en met Allianz gebeld, om de zaak toch nog fatsoenlijk te kunnen oplossen. En dat lukte.’