Is er sprake van een disruptief, innovatief nieuw platform voor scheepsbenodigdheden dat nu eenmaal tijd nodig heeft om te groeien, of is het – in de woorden van scheepsbouwer IHC – ‘trekken aan een dood paard’? Over die vraag mag de Ondernemingskamer zich de komende weken buigen na een emotionele zitting over het stopzetten van de corporate startup ShipSupport.
Juli 2020 valt het doek. Scheepsbouwer IHC Merwede trekt de stekker uit ShipSupport, een dochteronderneming. ShipSupport moest dé online one-stop-shop worden voor (reserve)onderdelen in de scheepvaart. Een baanbrekend initiatief in de traditionele, maritieme sector. Mocht het initiatief slagen, dan is dat in potentie goed voor een miljardenbusiness.
Voor advocaat Kees van Dijk (Van Veen advocaten) – hij staat de minderheidsaandeelhouders Maaike de Rover en Dominique Nieuwpoort bij – is het duidelijk: het gaat hier om ‘een botsing tussen de oude wereld van staal en klinknagels, en de nieuwe wereld van bits en bytes’. IHC, dat zware financiële problemen heeft en april 2020 door de Staat gered moet worden, trekt zich terug op de core business: het bouwen van schepen. ‘Er is sprake van conservatisme en een merkwaardige vorm van jaloezie. Een zonder meer levensvatbaar, nieuw initiatief wordt de nek omgedraaid.’
Juridisch is daarbij volgens de advocaat een cruciale fout gemaakt: de minderheidsaandeelhouders en ‘founding fathers’ De Rover en Nieuwpoort zijn niet in het besluit gekend, laat staan dat er een aandeelhoudersvergadering heeft plaatsgevonden. ‘Aandeelhoudersbelangen zijn met voeten getreden.’ Hij pleit voor een ‘inquisitieve enquête’ naar het beleid en de gang van zaken binnen IHC. Volgens Van Dijk hoeft het geen heel uitbreid onderzoek te zijn, en heeft het ook weinig tot geen impact op de onderneming. Maar: ‘De onderste steen moet boven.’
Burn rate
IHC zit met een hele trits topmensen in de banken van het Gerechtshof, waaronder ook CEO Eggink. Hun betoog: IHC heeft vanaf 2017 €8,5 mln geïnvesteerd in ShipSupport, maar het leverde allemaal niets op. De omzet van het platform steeg maar mondjesmaat, de prognoses uit het businessplan werden bij lange na niet gehaald en bovenal: de burn rate was opgelopen naar ruim €250.000 per maand. Dat gat moest gedicht. ShipSupport noemt zichzelf ‘promising’, maar daarvoor ontbreekt volgens de advocaat een feitelijke basis. ‘ShipSupport heeft de toets van de markt niet doorstaan’, aldus een van de bestuurders van IHC.
Daar komt bij dat er zeer actief is gezocht naar een partij die ShipSupport zou kunnen overnemen. Dat lukt echter niet. Volgens de bestuurder heeft dat drie oorzaken: ShipSupport was een corporate startup (lastig te verkopen), er is geen proof of concept en het aanhangende prijskaartje van €18 miljoen wordt door de markt te hoog geacht. Dat een Rotterdamse partij na maanden enkel te kennen geeft ‘belangstelling’ te hebben en dat nader onderzoek nodig is, is ‘too little too late’. Het geduld is op.
Over de aandeelhoudersvergadering stellen de advocaten dat daar geen behoefte aan was, ook niet van de zijde van De Rover en Nieuwpoort. ‘Iedereen was van alles op de hoogte. Partijen hebben samen geprobeerd ShipSupport in rustiger vaarwater te brengen, maar dat is helaas niet gelukt.’
Complicaties
Er wordt veel gesteggeld over de al dan niet behaalde omzet van ShipSupport. Volgens De Rover was aanvankelijk de bedoeling dat omzet van IHC Services zou worden overgeheveld naar ShipSupport, maar is dat nooit gebeurd. Ook verschillen partijen van inzicht over de omvang van de burn rate, de waardering van de aandelen en de al dan niet actieve tegenwerking vanuit IHC. ‘We mochten niet eens met klanten van IHC praten’, stelt De Rover.
Een van de rechters van de Ondernemingskamer vraagt De Rover of ze heel erg boos op IHC. Die antwoordt dat ze niet gedreven wordt door emotie, maar dat ze vindt dat zij en Nieuwpoort echt een zaak hebben. ‘Ik heb me gestoord aan de toon van de communicatie. Wij hebben recht te weten waarom het is gegaan zoals het is gegaan.’
Het tweetal krijgt de gelegenheid om een verklaring voor te lezen, en dan blijkt hoe diep het allemaal zit. Nieuwpoort was in de periode dat het met Shipsupport mis ging met zwangerschapsverlof, en bij de geboorte van haar dochter bleek dat er sprake was van complicaties. ‘Ze heeft de eerste vijf weken van haar leven op de IC gelegen. Het was een zeer stressvolle periode. Twee dagen nadat ik terug was op kantoor kreeg ik te horen dat de stekker uit ShipSupport werd getrokken.’ Ze wil weten waarom haar belangen en die van De Rover er niet toe deden. ‘IHC moet opening van zaken geven.’
De Rover breekt toch als ze verteld over de mate van tegenwerking vanuit IHC. Als ze zich heeft herpakt: ‘Dat heeft me echt enorm verbaasd. We zijn weggezet als een stel schreeuwende en grijpgrage types.’
